Wandelpin Blog

Petranpad

Een knooppunten wandelpad in de gemeente Horst aan de Maas. Het Petranpad is in zijn geheeld circa 115 kilometer. De bedenkers hebben het pad in 9 etappes verdeeld en 2 doorsteken.
De langste etappe van het Petranpad is 15 kilometer en de kortste 10 kilometer.

 

Over het Petranpad

Het Petranpad is gecreëerd door 2 fanatieke wandelaars uit de gemeente Horst. Het grootste deel van de wandeltocht gaat door een verscheidenheid aan natuur. Het Petranpad verbind het hoogveengebied van de Peel met akkers, heide, bos en het beekdal met de uiterwaarden van de Maas. De wandeling loopt makkelijk via de knooppunten, op de knooppuntpaaltjes vind je ook routewijzers van het Petranpad.

Negende etappe

De allerlaatste wandeling van de rondwandeling van het Petranpad. Het Petranpad heeft ook nog 3 door- oversteek etappes maar we zijn met deze etappe wel rond.

Zoals alle andere keren gaan we ook deze keer met 2 auto’s naar het eindpunt en rijden we met 1 auto naar de start om dit als we klaar zijn andersom te herhalen.

We starten bij Speeltuin Mart Roeffen en mogen ook nu direct de natuur in. Het is een frisse, natte en beetje grauwe dag. Toch is de natuur mooi en kan het grauwe weer ons niet deren. Het wandelpad brengt ons langs boeren velden waar veel kleur te zien is. De uitgroeisels van de aspergevelden hebben een mooie geel-groene kleur en de spinnenwebben er in maken het een beetje mysterieus. Via een kapelletje langs kleine paddenstoelen lopen we het Sint Jan Sleutelbos.
Dit is een 98 ha groot gebied in beheer van Staatsbosbeheer. Het bestaat uit percelen naald- en loofbomen en landbouwgrond. Ook hier zien we weer een Plekske van Geluk “Gebroken Slot”

We lopen naar de Maas en van afstand zien we de kerk in Grubbenvorst. Onder een bomenboog lopen we langs natuurgebied en huys Kaldenbroek. Huys Kaldenbroek is een eind 14e -eeuws landhuis en ligt aan de Maasarm genaamd Kaldenbroek. Het is monumentaal landhuis waar horeca is gevestigd (welke ik ondanks dat ik er al meermalen langs ben gewandeld nog nooit geopend heb gezien).

Vlak voor Lottum lopen we langs de Heilige Familiekapel welke in 1948 is geopend als herinnering aan het oorlogsgeweld in 1940-1945. Via de Molenbeek, nog een Plekske van Geluk en op afstand De Borggraaf komen we aan in het “centrum” van Lottum waar onze wandeling en het Petranpad eindigt.

Het waren mooie kilometers die ik iedereen die in Limburg woont of op bezoek komt kan aanbevelen.

Deze wandeling hebben we de volgende knooppunten gelopen: 52-42-41-38-35-34-30-31-27-83-29-28-82-85-21-12. Wij liepen deze wandeling in november 2021

Wil jij alle Plekskes van Geluk vinden, kijk dan op de website van Landschap Horst aan de Maas

Achtste etappe

In Sevenum starten we en gaan we direct de natuur in. We wandelen een heel stuk langs de Groote Molenbeek. De Groote Molenbeek is een middellange, gekanaliseerde laaglandbeek. Hij is ongeveer 32 kilometer lang en stroomt onder andere door Grashoek, Tienray, Meerlo en Wanssum.

Tijdens het wandelen merken en zien we dat de nachten weer kouder zijn, naast dat we het voelen zien we ook de dauw op de spinnenwebben, een echt herfst gevoel krijg ik daarbij.

Tussen de boeren velden met verschillende gewassen door wandelen we via de natuurgebieden ’t Ham en Reulsberg richting de autobaan. We passeren de A73, wandelen langs zwarte bessen velden. Zien velden vol met Afrikaantjes (wat een kleurenpracht) en als we omhoog kijken tussen de bomen door zien we een strak blauwe lucht.

Via het Sint Jan Sleutelbergbos wandelen we door naar de parkeerplaats waar onze auto staat. Deze keer is de parkeerplek niet bij horeca in de buurt dus geen afsluitende kop koffie, die bewaren we voor de laatste etappe.

Deze wandeling hebben we de volgende knooppunten gelopen: 42-70-61-64-63-65-60-74-73-72-80-79-82-88-83-4. Wij liepen deze wandeling in september 2021

Zevende etappe

We starten bij knooppunt 42  en wandelen al snel de natuur in. Deze keer staat de zon hoog aan de hemel en voelen we al vroeg de warmte komen. De wandeling loopt langs vele boeren velden. We zien mais (heel erg hoog), pompoenen maar ook velden vol met het plantje Afrikaantjes.
Het opvallendste veld voor mij was een veld voor met bladsla in verschillende kleuren met een (door de sproeier) mooie regenboog.

Ergens tussen verschillende velden zien we een (beetje wankele) leuke pauzeplek. Even thee, broodje en kijken, gewoon kijken om je heen, zo fijn. Vlinder en libelle’s fladderen er volop in allerlei kleuren en groottes.

Na deze pauzeplek wandelen we verder en zien we dat we op prive-grond gaan wandelen. Er zijn hier meerdere plaatsen waar je over prive-grond wandelt met allemaal een eigen identiteit.
We beginnen bij een veld met ezels, leuk, lief, geen bordje voor afstand maar als we er bijna zijn hebben de ezels besloten om als een stel dolle op ons af te rennen.
Wij kijken niet op of om en rennen naar het hek.
Als we er doorheen zijn en we ons omdraaien blijkt dat de ezels “woorden” met elkaar hebben en het zeker niet op ons hadden voorzien, we schrokken er wel van want ze waren echt niet aardig voor elkaar. Bijten, vallen en weer opstaan, dat was de “vriendelijkheid” onderling.

Het land erachter was erg mooi met een vijver, ijzeren ooievaars, en een grappige invulling van de processierups. Na nog een kunstentuin en een pad met bogen zijn we terug bij onze auto. We sluiten af met een kop koffie en gaan volgende keer weer verder naar Grubbenvorst.

Deze wandeling hebben we de volgende knooppunten gelopen: 42-70-61-64-63-65-60-74-73-72-80-79-82-88-83-4. Wij liepen deze wandeling in september 2021

Zesde etappe

Vanaf het Biologisch Station Mariapeel moeten we richting de streekweg. Voor we dat doen kijken we eerst vrolijk naar een pot met stokken erin. Ze noemen het Wandelmaatjes (grappig toch) met de tekst “you never walk alone”. We laten de stokken staan en vertrekken voor onze etappe.

Bij de weg mogen we oversteken om daar in een totaal andere omgeving verder te wandelen. Het is een echt bos met loofbomen en ziet en voelt anders.
We zien regelmatig een mooie vlinder of misschien wel mot? Het heeft opvallende witte stippels en een oranje “ring” om de “staart”.

Bij knooppunt 87 moeten we kort door een weiland. Laat daar nou een heel aantal flinke (melk) koeien liggen. Omliggen is niet te doen (hebben we wel geprobeerd) dus met enige schrik in de benen zijn we de koeien gepasseerd. Vanaf daar wandelen we naar Helenaveen richting de Peelse Golf. Voor ons is dit het eind van etappe 6. We hadden de auto een beetje onpraktisch neergezet daarom hebben we etappe 6 iets ingekort.

Deze wandeling hebben we de volgende knooppunten gelopen: 50-57-58-59-87-86-84-83-42-44-39
Knooppunt 59-46-45-44-43 hebben wij vanwege parkeergemak overgeslagen. We starten etappe 7 op de plek waar het hoort, bij knooppunt 42.

Wij liepen deze wandeling in juni 2021

Vijfde etappe

We starten deze wandeling op een parkeerplaats met een infogebouw. Je loopt hier door de Deurnesepeel en Mariapeel. 

Als eerst lopen we voorbij 2 grote brokken met steen. Ziet er bouwvallig uit, ben vergeten te kijken wat er op het bord staat. Wie weet leer / lees ik dat nog eens.

Vanaf daar lopen we direct de Deurnesepeel in. Met een strak blauwe lucht en heel veel water is er genoeg te zien. Mooie bomen, blauwe watertjes, libelles maar natuurlijk ook muggen en andere diertjes die we dan weer wat minder “tof” vonden.

Langs de Helenavaart zien we een mooi statig gebouw, bloeiende bloemen en een “Plekskes van Geluk”. Dit is plekje nummer 21 “Bankje aan de Sint Barbarastraat”. Wil je meer weten over deze plekjes kijk dan hier

Je loopt deze etappes een aantal lange rechte stukken en toch verveeld dat niet. Er is genoeg te zien en de uitzichten zijn steeds anders. Als we langs uitzichtpunt “land van Bommel” lopen vragen we ons wel af wat het uitzicht is. Zelf google kan me hier later niet mee helpen.
We lopen verder langs vele wateren en een plek waar ze aan het sparen zijn voor een monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de vliegtuigcrash in de tweede wereldoorlog.

Op de parkeerplaats van het Biologisch Station Mariapeel is het eind van deze wandeling

Deze wandeling hebben we de volgende knooppunten gelopen: 17-11-12-18-19-21-1-20-52-51-50

Wij liepen deze wandeling in juni 2021

Vierde etappe

We starten deze dag in Veulen waar het nog redelijk heiig is ondanks dat het niet heel vroeg is  (10:00 uur). De laaghangende wolken hebben ook altijd iets moois over de landerijen. Ondanks dat ik dat altijd wel probeer te fotograferen is het in mijn zicht beeld mooier als dat de foto weergeeft.

We lopen over een leuke “brug” over het water, over onverharde paden naar het natuurgebied “Paardekop”. In dit natuurgebied is ook van alles te beleven voor kinderen. Er staan veel borden met uitleg en het heeft een Natuurleerpad. De Paardekop is een Veengebied met een uitkijktoren. Als je deze oploopt kun je over de vlakte heen kijken en zie je de Veendelen. Er is een Plaggenhut te zien en er liggen grote keien met Moeras-IJzererts.

Na dit mooie stuk natuur komen we uit bij het Duits Militair Kerkhof met meer dan 31 duizend graven. Dit maakt mij altijd stil. Ik “geniet” in stilte van de rust en het feit dat we ook deze gevallenen eervol gedenken op deze plaats.

Hierna lopen we naar het centrum van Griendtsveen waar we afsluiten met een kopje koffie. Extra noot, als ik een wandeling heb gemaakt en iets indrukwekkends passeer ga ik thuis op Google verder kijken. Dat deed ik ook over het Duitse Militaire Kerkhof.

Onderstaande tekst van Wikipedia wil ik graag delen, vind het indrukwekkend. Zelf heb ik het niet gezien maar als je er ooit loopt, kijk en dan even naar en denk aan onderstaande informatie.

Japanse notenboom

Op 8 mei 1995 werd in de buurt van de ingang van de militaire begraafplaats, naar aanleiding van de herdenking van het einde van de Tweede Wereldoorlog, een Japanse notenboom geplant. Deze boom is een teken van hoop. Deze boomsoort begon namelijk, na de atoombomaanvallen op Hiroshima en Nagasaki in 1945, als eerste weer te bloeien. Na ongeveer een jaar droeg hij weer groene bladeren. Daarom is hij een teken geworden van hoop op vrede in een betere wereld.

Deze wandeling hebben we de volgende knooppunten gelopen: 8-7-17-6-5-20-19-10-30-31-34-35-60-61-36-40-39-11-10-59-03-17
Wij liepen deze wandeling in april 2021

Derde etappe

April doet wat hij wil. We wandelen etappe 3 als de natuur aan het ontluiken is. De blaadjes gaan groeien, de bloemen gaan bloeien en de dieren gaan stoeien. In dit geval de jonge dieren want overal zijn nieuwe “setjes” aan het ontstaan, worden ze verliefd en komen er kleintjes.

We zien er nog niet veel maar we horen van alles kwetteren. We starten in Castenray bij een bronzenbeeld “de Schaatsenrijder”. Vanaf daar loop je direct de natuur in, de Castenrayse Vennen. Hier lopen we langs een sloot met stroomversnellingen.

Halverwege de wandeling komen we in een weiland terecht waar de routebordjes echt middenin staan maar waar ook grote grazers staan. Omdat deze “setjes” al kleintjes hebben besluiten we om via het hek naar een pad te lopen en niet de knooppuntpaaltjes te volgen. Die paaltjes leiden ons langs de grote grazers en die vind ik nu echt leuker als ze aan de andere kant zijn dan ik ben.

Wanneer we de grote grazers aan de goede kant van het hek voorbij lopen vinden ze het wel prima, dat vinden wij ook

Als we doorlopen komen we een Alpaca tegen. Die zoekt nog een leuke partner en die dacht “het” in ons gevonden te hebben zo enthousiast reageerde het op ons. We hebben hier al lachend naar staan kijken.

Aan het eind van de wandeling lopen we langs fruitbomen en zien we de eerste Rododendrons in bloei.

Deze wandeling hebben we de volgende knooppunten gelopen: 46-1-44-6-71-9-8-3-4-7-41-40-39-38-37-13-16-8

Tweede etappe

Op de laatste dag van maart wandelen we de 2e etappe. Het is een zeer zonnige dag, je ziet de lente beginnen. 

Vanuit Meerlo wandelen we langs het water naar de Sint Goarkapel. We herkennen beide dit stukje natuur van het Pieterpad. Het kapelletje is een Rijksmonument en is de vaste woonplaats van zes ijzeren wolven. Sinds maart 2021 zijn er in de gemeente Horst aan de Maas ‘Plekskes van geluk’. Dit is de eerste die we tegenkomen op het Petranpad. 

Geluksplekken zijn plekken waar mensen graag komen om tot rust te komen, te genieten van het uitzicht 

De bloesem bloeit mooi, de blaadjes groeien en de vogeltjes fluiten. 
We wandelen Tienray in, als je daar binnen wandelt vallen direct de kappelletjes op. De bordjes langs de weg leren mij dat Tienray ook wel het Klein Lourdes wordt genoemd. Op het plein in het centrum lopen we de kerk in waar dat ook duidelijk zichtbaar is. 

Van Tienray wandelen we door naar Castenray. De makers van het Petranpad hebben dit stukje bij etappe 3 zitten. Wij waren echter eigenwijs en zijn een stukje doorgelopen.

Voor we Castenray inlopen komen we bij de Lollebeek en de Castenrayse Vennen. Hier is een educatief stukje natuur met een waterpomp en een voetveer. In Castenray eindigd deze wandeling. 
Volgende keer gaan we van Castenray naar Veulen. 

Deze wandeling hebben we de volgende knooppunten gelopen: 50-49-92-84-85-86-87-88-43-42-41-10-36-52-30-48-47-46-1. We hebben ons wel ergens verlopen maar dat lag aan ons (gekwebbel) en niet aan de route.

Eerste etappe

We (een wandelmaatje uit mijn eigen woonplaats) en ik starten bij etappe 1 in Lottum. Het is een druilerige dag, donkere wolken en volgens de weerapp hebben we redelijk wat kans op regen. De donkere wolken zorgen wel voor mooie foto’s. Door de weilanden heen wandelen we langs de Maas naar het veerpont van Broekhuizen.

Bij het veerpont staat een “hutje” met een bankje, deze komt op het juiste moment, het gaat regenen dus “verplicht” een pauze met thee en een boterham. Na onze pauze lopen we door het dorp Broekhuizen en zien we een monument ter ere aan de helden van de 2e wereld oorlog.

We wandelen een mooi nieuw natuurgebied in. Dit natuurgebied loopt van Ooijen naar Wanssum. Het natuurgebied heet Maaspark, wil je er meer van lezen kijk dan eens op deze website.

Onderweg zien we al van verre een wiekenloze molen. Als we dichterbij komen zien we 3 grote klapstoelen, geen idee waarom die er staan. Als we er bijna zijn zien we dat het Forellenvisvijvers “Keijzersberg” is. Het is een mooie verzorgde omgeving, thuis geprobeerd wat over de geschiedenis van de molen te vinden maar dat is helaas niet gelukt. Het blijft voor mij dus gewoon een mooie molen zonder wieken.

Hierna lopen we nog even voor het mooie aangelegde natuurgebied voor we Meerlo in wandelen waar het eindpunt is van deze wandeling. Volgende etappe is “maar” 10 kilometer. Denk dat we deze gaan verlengen naar ongeveer 12-15 kilometer. Hier gaan we ons nog even over buigen met de Route.nl app / website.

Deze wandeling hebben we de volgende knooppunten gelopen: 12-21-86-13-89-1-6-7-8-72-71-4-61-60-63-20-23-21-(6)-19-66-50.
Knooppunt 6 staat tussen aanhalingstekens. Deze moesten we passeren toen we van knooppunt 21 naar 19 wilde. Deze staat niet in de beschrijving van het Petranpad. Dit kan natuurlijk door de wijzigingen van het natuurpark komen.

De doorsteek staat in een losse blog, deze kun je hier lezen
Wil je deze complete wandeling downloaden kijk dan op de website van Landschap Horst aan de Maas

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Email
Print