Deze route rijden we eerst naar Zelhem, samen, om daar de auto neer te zetten. Met de bus gaan we dan naar Braamt om onze wandeling te starten. Even zoeken waar de bushalte is.
Ja, gevonden, en dan…..dan staat de bus er al die maar 1 keer per uur komt.
Even scheuren met de auto, snel parkeren en hopen dat we dan nog kunnen instappen.

Ik reed en dat doe ik niet op mijn wandelschoenen. Ik graai mijn wandelschoenen van de achterbank, denk mijn oplaadkabel nog te pakken, gooi de deur dicht en ren naar de bus.
Pffff, gehaald. Heeft 1 nadeel, ik heb mijn gewone schoenen nog aan dus moet de wandeling lopen met mijn gewone schoenen in mijn rugzak. Om het maar positief om te zetten grappen we erover dat dit is om te oefenen voor als ik aan mijn toch naar Santiago begin. Dan heb ik nog veel meer bagage (maar ook een andere rugzak).

Na 40 minuten in de bus met een overstap verteld de buschauffeur ons in Braamt waar we moeten uitstappen om te kunnen starten aan onze wandeling. We zien al snel het eerste Pieterpadje, we zitten goed, let’s go. 

Allereerst komen we langs de molen van Braamt die we de vorige etappe niet hebben gezien. Dat zal wel komen omdat hij bij deze route hoort maar dat hadden we vorige etappe niet in de gaten. Al snel passeren we de Oude IJssel met verschillende stroomversnellingen en een vissentrap.
Ook is er een sluis die veel schuim laat zien.

Het is een echte wandelomgeving, dat laten de bordjes zien. Veel routes kruizen hier hun pad. Wellicht kom ik hier nog eens terug. In het boekje lezen we dat er een Gieterijmonument is. Deze ligt dicht bij de route en de plaats waar we koffie drinken. We gaan deze dan ook even opzoeken.
Het is niet spectaculair maar wel leuk om gezien te hebben omdat het gebied waar we lopen veel te danken heeft aan die industrie.

En dan komen we een ouderwetse “paddenstoel” tegen als routewijzer. Daar hadden we het laatst over, dat we die niet meer zagen. We vonden het dan ook super om dit te zien.

Na een aparte wegwijzer waarop aangegeven staat dat de koeien ziek worden van hondenpoep en een brug die we niet over mogen omdat dat niet op de route ligt wandelen we door naar kasteel “Slangenburg”.
Jammer, daar hadden we ook pauze kunnen houden maar helaas, wij kozen voor een oud cafeetje met een veel te dure appelstrudel.

Slangenburg is een kasteel met landgoed in de gemeente Doetinchem (provincie Gelderland)

De laatste 5 kilometer houden we nog een korte pauze bij een pauzeplaats. Even een broodje eten en wat drinken. Dan door naar Zelhem, een dorp waar ik me thuis voel, tenminste dat zouden de kids en mijn man zeggen als ze het zouden zien. Het dorp hangt namelijk vol met heksen.

De auto staat er nog steeds, we hadden namelijk niet goed gekeken bij het parkeren. Was er een tijdelijk verbod, mocht je daar langer parkeren dan een XX tijd? We wisten het niet dus het was “op hoop van zegen”. De zegen was goed, instappen en naar huis. We wilde niet meer via de Duitse streekwegen, die hadden we wel voldoende gezien. Even samen gekeken en besloten een langere route te nemen zodat we voornamelijk op Nederlandse autowegen reden.

Volgende keer de laatste route van boekje 2 (Zelhem-Vorden). Dan gaan we verder in boekje 1. Vanaf hier zullen we zeker ook gaan overnachten, de afstanden voor we kunnen starten worden echt te ver weg.

Wil je al onze blogs lezen van het Pieterpad, kijk dan hier.