Wandelpin Blog

Westerborkpad | Nijkerk – Ermelo

We zijn weer op station Nijkerk. We wandelen eerst naar Ermelo en als we terug zijn bezoeken we het museum in Nijkerk.

In Nijkerk lopen we al snel langs een herdenkingsplaat waar de Synagoge heeft gestaan om door te lopen naar de haven van Nijkerk. Als we doorlopen komen we bij het monument welke ook op de achterkant van het boekje staat.

De tranen die onder het monument zitten maken indruk. Ook de gedachte van de invulling.
In de grootste zit de sleutel van de oude synagogo, de middelste  is leeg als teken van de verdwenen Joodse gemeenschap en in de laatste zit een kleine sleutel welke de nieuwe hoopvolle toekomst symboliseert.

Deze wandeling zien we vaak het spoor, ik vind dat dit er ook echt bijhoort. Het spoor volg je langs droge paden maar ook over beton, van alles wat. Deze wandeling loop je door Putten hier kom je langs het herdenkingshof. In oktober ’44 werden 600 mannen uit Putten naar Kamp Amersfoort gebracht als vergelding voor een aanslag op de Duitsers.

Bij aankomst werden er 59 direct vrijgelaten, na deportatie naar concentratiekamp Neuengamme bij Hamburg zouden er 48 terugkeren. In het hof staat een beeld van een weduwe. De uitdrukking in het gezicht van deze vrouw is indrukwekkend. Ik bedenk me dat ik het heel erg knap vind dat dit beeld zo kan spreken dat je de pijn bijna kan voelen.

Er staat ook een gedachtenisruimte, helaas kunnen wij daar niet in vanwege de Covid19 crisis is deze gesloten, erg jammer.

Onderweg komen we meermals de bordjes van het Zuiderzeepad tegen. Dit is een bewustwording dat we dicht bij de Zuiderzee of zoals het nu heet, het IJsselmeer zijn. Tijdens deze wandelingen ben ik vaker het gevoel van de locatie in Nederland even “kwijt”. Daar waar we bij het Pieterpad heel goed “voelde” in welke omgeving we waren heb ik dat nu totaal niet. Had echt geen idee dat we zo dicht bij de “zee” zijn.

We lopen over lange lanen en paden naar Werkkamp – Kasteel de Vanenburg. Het Kasteel is een mooi statig gebouw. Zoals in het boekje omschreven is er als werkkamp niet veel van bekend. Voor het kasteel staat een monument wat lastig op de foto is te zetten vanwege de dunne lijnen. Het staat op een donkere plek en dan de dunne materialen maken het lastig. Het monument heet “Sarah” en is een nagedachtenis aan de Joodse mannen die in de zomer van 1942 daar verbleven. Op de randen van het monument liggen allemaal steentjes.

Verder over de lange rechte wegen langs en soms over het spoor. Deze dag hebben we (of eigenlijk mijn zusje) veel foto’s gemaakt van koeien, je moet maar een doel hebben tijdens een wandeling, dit maakt het voor ons leuk en afwisselend naast al het indrukwekkende wat we zien.

Vanuit station Ermelo nemen we de trein terug naar station Nijkerk waar we het museum gaan bezoeken.

Bij aankomst in het museum worden we doorverwezen naar de plek van de expositie van het Westerborkpad. Eerlijk gezegd valt dit tegen, ondanks dat hoort het voor ons gevoel wel bij de wandelingen en zijn we blij dat we zijn gegaan.

In het museum staat een kaart met tekst die wel heel goed bij deze periode (Covid19 periode) past.
Na ied’re narigheid komt weer een betere tijd. Laten we dat maar onthouden.

Na ons bezoek aan het museum gaan we weer terug naar huis om nieuwe plannen te maken. Onze volgende wandeling is van Ermelo naar Nunspeet.

Kijk hier voor meer foto’s van deze wandeling
Lees hier alle blogs van het Westerborkpad


Heb jij die leuke pin al? Kijk hier voor meer info
Foutje gezien? Meld het hier

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Email
Print