Leudal een gemeente maar voor mij de naam van een mooi natuurgebied. Op de website van Mooiste Routes start deze wandeling in Roggel. Ik start hem bij het bezoekerscentrum Leudal. Daar weet ik zeker dat er voldoende parkeerplaatsen zijn. Als ik er aankom ga ik twijfelen aan mijn keuze omdat de parkeerplaats bijna vol staat, “is het echt zo druk” denk ik bij mezelf.
Ik wandel deze dag samen met één van mijn hondenvriendinnen. Ze keek me zo lief aan bij vertrek dat ik haar heb meegenomen. Ondanks dat ik dat heel gezellig vind doe ik dat op mijn langere (meer dan 8km) wandelingen eigenlijk niet meer. Dit doet vanwege mijn lichamelijke klachten (reuma) pijn in mijn hand en daarom neem ik ze alleen mee met de kortere wandelingen omdat dat dan minder lang mijn handen belast.
Wij hebben niet 1 maar 2 honden die het héél erg leuk vinden om mee te gaan en 2 honden is al helemaal geen optie zo lang dus daarom gaan ze alleen mee op de korte (tot 8 km) wandelingen of als ik samen met mijn man op pad ga.
Bij het bezoekerscentrum staat een watermolen, daar loop ik langs en dan loop ik direct de natuur in. Het weer is heerlijk, het bos is herfstig en dat ruik en voel ik. De zon doet zijn best om er doorheen te komen maar het is ook vochtig. Ik kijk regelmatig omhoog om naar de blauwe lucht en de kleurrijke bomen te kijken.
Het is paddenstoelen tijd, toch vind ik dat ik weinig paddenstoelen zie. Ik weet nooit zo goed in welk type bos de meeste paddenstoelen staan. Nu ga ik niet wandelen voor de paddenstoelen maar op Social Media kom je de mooiste exemplaren tegen en ik hoop dan altijd die ook te zien.
Onderweg zie ik een paar witte paddenstoelen en zielig geknakte paddenstoel
Het is maar goed dat er bordjes staan want ik herken dat echt niet zonder die informatie. Eigenlijk weet ik nu ook niet waar ik naar kijk. Ik zie een glooiend landschap met begroeiing. Na enkele foto’s te hebben gemaakt wandel ik door en bedenk me dat het wel heel erg oud is.
Via het natuurgebied kom ik bij een verhard pad en een grote boerderij. Op het veld voor de boerderij staan picknicktafels en een klein huisje. Dit is een bakhuisje. Vroeger werden deze voor de veiligheid (brandgevaar) los van de boerderij gebouwd. Het bakhuisje in Nunhem is zo af en toe nog in gebruik, natuurlijk niet als ik er ben maar ik denk zeker dat het leuk is om een keer te zien hoe op de oude manier de Limburgse vlaaien bakte.
Bij de Leumolen, aan het eind van de wandeling is het druk en ruikt het sterk. Als ik dichterbij kom zie ik dat er onderhoud is aan de molen, het ruikt naar teer. Ik loop direct verder waar ik langs de Roggelse Beek wandel. Met af en toe een versnelling in het water en de Adelaarsvarens verlaat ik de Roggelse Beek en kom ik bij de Leubeek welke breder is dan de Roggelse Beek.
In de tweede wereldoorlog werden er door geallieerden baileybruggen geplaatst. Ze bouwde in eerste instantie alleen grote bruggen voor het zware geschut maar ook in de bossen werden ze geplaatst voor de kleinere missies. Hier in het Leudal wandelde ik over een één van de laatste voetgangersbaileybruggen, mooi dat het bewaard is gebleven
Onderweg zie ik heel veel omgevallen bomen. Liggen de bomen over het wandelpad wordt er een stuk tussenuit gezaagd zodat het wandelpad weer te bewandelen is en verder is de boom voor de natuur.
Via de St. Elisabethmolen kom ik terug bij de parkeerplaats en is mijn wandeling afgelopen.
Mijn hondenvriendin springt graag in de auto want na ruim 14 kilometer vindt zij het ook mooi geweest
Weetjes op een rij
Deze wandeling kun je terug vinden op de website van De Mooiste Routes.nl
Wandelperiode
Ik liep hier in oktober
Onze foto’s
We fotograferen met onze telefoon, systeemcamera of compact camera. Wij bewerken onze foto’s niet met een kleur of een filter, alle kleuren die je ziet zijn kleuren die wij zo hebben waargenomen.
