Nog een weekend zuid-Limburg. Via Visit Zuid Limburg had ik een route uitgezocht waarmee ik dacht (en zo stond het ook omschrijven) ook de Amerikaanse Begraafplaats in Margraten te bezoeken. De etappe ging er echter “langs” en niet “aan” dus we hebben onze eigen keuzes gemaakt, de wandeling in Margraten aangepast en halverwege besloten om er naartoe te gaan lopen.
Als je het terrein van Amerikaanse Begraafplaats in Margraten op loopt wordt je stiller en stiller. Het is heel erg mooi verzorgd. Wij wandelen er 5 dagen na de jaarlijkse gedenkdag. Het is een zee van bloemen en kransen. We lopen eerst naar de plek waar heel veel uitleg is, dan lopen we langs allemaal namen met in de midden een vijver om daarna via de trap de begraafplaats op te lopen.
Hier is maar één woord voor “INDRUKWEKKEND”.
We kijken rond, lezen namen, kijken naar de ronde lijnen en blijven regelmatig voor ons uit kijken naar alle graven. Als we terug lopen hebben we eigenlijk allemaal vragen zoals bijvoorbeeld, is het Amerikaans grondgebied en zijn de werknemers Amerikaans.
Ik zie met het naar buiten lopen een bewaker en besluit onze vragen aan meneer te stellen. Dat schept een hoop duidelijkheid. Het is Nederlands Grondgebied wat altijd gereserveerd is voor Amerika. Meneer is in dienst van een Nederlands bedrijf maar meneer weet nog veel meer.
Dit was een gevalletje, geef hem een dubbeltje en krijg een kwartje
Het was zeer leerzaam wat meneer allemaal nog meer vertelde.
De namen langs de vijver zijn namen van gevallenen die toen nog niet gevonden waren. Staat er een blaadje voor dan is deze persoon ondertussen wel gevonden. Er staan 1722 namen op de wand.
Er is ook 1 graf van iemand die later is gevonden in de buurt van de Mookerheide. De familie van de gevallenen wilde perse dat meneer hier kwam te liggen en dat is uiteindelijk gelukt, als enige ooit.
Dit, en nog veel meer wist meneer ons allemaal te vertellen, zo mooi die passie
Mijn Pieterpad uitdaging starten in de Enci Groeve. Daar hadden we de auto geparkeerd en daar wilde ik mijn man mee naartoe nemen om te laten zien waar het wandelvirus ooit begon. Na het parkeren lopen we naar Fort Sint-Pieter. We bezoeken het infocentrum van Natuurmonumenten en lopen om het Fort heen.
Van het Fort lopen we via de heuvels en een uitkijkpunt naar de Enci-Groeve waar ik hem de steen aanwijs van het Pieterpad. Hierna lopen we de loopbrug op om te kijken naar het helder (extreem) blauwe water. We kletsen met andere wandelaars, maken foto’s voor andere wandelaars en genieten van het uitzicht. Ik laat mijn man de trappen zien en vertel hem waar onze wandeling starten. We gaan niet naar beneden met de trappen want alles wat je naar beneden loopt moet je ook terug lopen en dat is niet verstandig voor hem. Via een ander paadje lopen we terug naar het Fort, drinken koffie op de Sint-Pietersberg en gaan naar de auto.
Ook Neercanne wil ik hem graag laten zien. Ben er ooit geweest tijdens een NS wandeling (waar ik geen blog van heb geschreven maar die ik zeker nog een keer bewandelen) en vond dat zeer indrukwekkend. We parkeren een stuk bij het kasteel vandaan en gaan er wandelend naartoe. Hierdoor komen we eerst langs het voormalig NATO hoofdkwartier. Dat is voor ons speciaal omdat onze zoon met de Marine in een NATO-Missie zit. Dan komen we langs een “kabouterhuisje” waar we even naar kijken en lopen we door naar het kasteel. Bij het kasteel zien we dat er een pad omhoog loopt, hierdoor zien we het kasteel van boven en niet zoals ik het toen zag. We wandelen terug naar de auto, dit is niet hoe ik het nog een keer wilde zien. De wandeling was wel mooi dus geen teleurstelling alleen even op zoek naar een leuke plek om het kasteel te bekijken.
Zo hebben we in 2 weekenden mooie toeristische dingen gezien, heerlijk gegeten, lekker gewandeld ook al waren ze soms wat korter dan ik gewend ben. Genieten van de kleine dingen is ook rijkdom.
Weetjes op een rij
Vakantieperiode
Wij waren hier in juni
Onze foto’s
We fotograferen met onze telefoon, systeemcamera of compact camera. Wij bewerken onze foto’s niet met een kleur of een filter, alle kleuren die je ziet zijn kleuren die wij zo hebben waargenomen.
