Voor vele de laatste etappe hoewel dit andersom ook de eerste etappe kan zijn. Zelf loop ik ze door elkaar en ik besluit dat ik hem van ’s-Graveland naar Huizen loop. De auto parkeer ik bij het busstation in Huizen vanwaar ik met het OV naar ’s-Graveland kan reizen.
Het is een mistige ochtend wat mooie plaatjes laat zien. De start is (daar waar ik vorige keer eindigde) bij Bezoekerscentrum Gooi en Vechtstreek. Als ik deze wandeling maak ben ik al 3 dagen van huis af en heb geen brood of iets anders eetbaars gehaald. Bij het bezoekerscentrum haal ik een broodje voor ik verder wandel.
Door de mist zie ik de zon, altijd fijn en de koeien in de wei. Langs de weg zie ik stenen paddenstoelen, leuk zo’n kinderroutes in de natuurgebieden.
Als ik het Spanderswoud inloop is het is rustig onderweg, ik loop over een houten brug en verbaas mij over de verschillen in de uitzichten die ik heb. Kijk ik links zie ik mist en eigenlijk heel erg weinig, kijk ik rechts zie ik blauwe lucht en kale bomen. Ik zie dan ook de contrasten, de lichte lucht, de donkere vochtige boomstammen en de grauwe soms met een kleurtje op de grond gevallen bladeren.
Na begrazingsgebied Zanderij Crailoo kom ik de eerste bordjes tegen van de eerste natuurbrug die ik tegenkom deze dag. Deze Natuurbrug is in 2006 in gebruik genomen en geopend door de toenmalige Koningin Beatrix. Ik dacht “leuk een brug over de natuur, dan kan ik over de natuur heen kijken”. Helaas, dat heb ik mis (gewoon een misgedachte van mij want dat is toch logisch), ik zie alleen maar natuur en merk eigenlijk weinig van de drukke weg die onder mij ligt.
Ik loop door naar de Bussumer Heide, de naam “heide” doet zijn eer aan. Ik hier zie heel veel heide en bedenk dat het wel heel mooi moet zijn als de heide in bloei staat. Naast heide kom ik ook een bord tegen dat ik afstand moet houden van de grote grazers. Nou doe ik dat graag want hoe lief ze er ook uitzien, het blijven “wilde” dieren en dus onvoorspelbaar.
Onderstaande foto’s zijn vanuit één punt gemaakt met telkens een draai van 90°
Struinend over de wandelpaden, zoekend naar de Noord-Hollandpadbordjes zie ik in de verte de eerste Schotse hooglanders al liggen. Mooi, ik heb een fotocamera met een grote zoomlens dus dat vind ik prima tot ik dichterbij kom. Van afstand kon ik het niet zien maar ze liggen precies op het pad waar ook mijn bordje naartoe wijst.
Ik zie andere wandelaars er rakelings langs wandelen maar dat wil ik echt niet en besluit daarom om met een hele grote boog, lopend door de heide velden er omheen te wandelen. Ik kijk met verbazing hoe mensen de bordjes dus blijkbaar negeren. Van afstand maak ik foto’s en zoek ik mijn weg terig naar het oorspronkelijke pad. Ben op zo’n moment dan ook altijd weer blij met de GPS op mijn telefoon, zo kom ik altijd terug op het pad.
Na de heide kom ik bij de tweede natuurbrug van deze dag. Deze natuurbrug genaamd “Laarderhoogt” is de langste natuurbrug van de wereld. Deze natuurbrug is 700 meter lang. Hiermee zijn noord en zuid van het Gooi met elkaar verbonden zowel voor mens als dier.
Natuurbrug Laarderhoogt is een natuurbrug, ook wel ecoduct genoemd, over de A1 tussen Bussum en Laren en werd in 2015 geopend.
Ondertussen wordt het weer mistiger en kom ik dichter bij mijn eindpunt. Via de Blaricummerheide en de Tafelbergheide wandel ik de “bewoonde” wereld in van Huizen. Ik loop naar mijn auto bij het busstation en ga na 3 dagen wandelen weer terug naar Limburg om plannen te maken voor mijn volgende wandeluitje.
Kijk op de website van het Noord-Holland als ook jij interesse hebt in het Noord-Hollandpad
Wil jij als herinnering aan je wandeling ook de Noord-Hollandpad wandelpin, je vind ze hier
Hier lees je meer blogs van het Noord-Hollandpad
Als je nog meer wilt lezen over onze wandelingen, kijk dan op onze overzichtspagina
Ik wandelde hier in december
