De Groote Peel is een groot natuurgebied in beheer van Staatsbosbeheer. Het grote, voornamelijk veengebied ligt op de grens tussen de provincie Noord-Brabant en Limburg. De Groote Peel is één van de 21 nationale parken die Nederland rijk is.
Deze wandeling start bij bezoekerscentrum Buitencentrum De Pelen. Na mijn wandeling ben ik hier naar binnengelopen en dat is zeker een bezoekje waard. Het is een infocentrum met een winkel met veel lokale producten, natuurgidsen en leesboeken. Er is voor ieder wat leuks, voor jong en oud. Naast info en verkoop is het ook een horeca-locatie met een binnen- en een buitenterras en een toilet (altijd handig).
Ik loop deze route op GPS via Komoot, de stem staat zachtjes en die verteld mij de hele weg waar ik heen moet wandelen. Voor mij staat wandelen op de Groote Peel gelijk aan lopen over vlonders (om de natuur te besparen) en struinen langs velden en door bossen.
De wandeling begint goed met vlonderpad. Als ik doorloop zie ik ook borden staan dat er vlonders (Knuppelbrug) niet toegankelijk zijn vanwege restauratie. Mijn wandeling maakt geen gebruik van deze “brug” dus ik hoef niet om te lopen of mijn route in te korte.
Bij een bord “dood doet leven” krijg ik de kriebels. Dood doet leven, wat zal ermee bedoeld worden, hoe moet ik dat zien. Mijn GPS zegt dat ik rechtsaf moet, daar waar het bord ook naartoe wijst. Ik volg de route, ga door een wildpoort en loop door een rommelige omgeving.
Als ik voor me uit kijk zie ik een “muur” met gaten, hier staat ook een informatiebord. Dit bord verteld mij dat dood doet leven betekend dat groot wild (ree, hert), welke zijn overleden in de natuur achter deze muur worden neergelegd in een omheinde omgeving en dan kan “de dood” de andere beesten voorzien van leven.
Het is een informatieve omgeving waar de boswachters bijvoorbeeld kinderen laten zien wat er gebeurt met een kadaver. Als ik er ben wacht de boswachter op een groep basisschoolkinderen. Helaas is er op dat moment geen kadaver dus weinig te zien. In één van de gaten ligt wel een schedel van een klein dier. Ik ben vergeten te vragen waar het van is.
Kadeverfauna, voeding voor groot en klein
Na dit stuk natuur wat echt indruk op mij heeft gemaakt gaat de wandeling langs boeren velden met koeien. Gewoon melkkoeien en toch zo Hollands. Vlak bij het hek staat 1 koe, ik heb de camera met de telelens bij me en wil een close-up maken. Ze kijkt me af en toe aan en komt verder naar het hek gelopen. Als de andere koeien dit in de gaten krijgen komt de hele kudde met een aardige snelheid naar het hek gelopen.
Geen idee wat ze denken te krijgen maar dat denken ze fout, naast een foto krijgen ze helemaal niks en druipen ze beteuterd weer af.
Na de weilanden kom ik terug in de heide- en vennenvelden. Zelf vind ik dat ik wel een pauze heb verdiend maar er zijn daar weinig bankjes. Ik loop dan ook een stuk door, kom langs grote plassen water, zie aparte bomen en dan zie ik een omgevallen boom op een open vlakte waarvan ik vind dat het als bank kan fungeren.
Even pauze, wat eten en drinken en kijken wat ik allemaal zie. Ik zie tamme kastanjes, droge heide en afgebroken bomen. Na de pauze kom ik de eerste shetlandpony’s tegen. Ik had wel gelezen dat die hier leven maar je weet maar nooit of je ze ook echt tegenkomt.
Zo leuk, ik kom 3 kudde’s tegen. Ze zijn niet bang maar komen gelukkig ook niet naar me toe, dat hoeft van mij niet. Er zijn wandelaars die ze voeren waardoor ze tam worden maar dat is volgens mij niet de bedoeling. Ze laten mij fotograferen en ik laat ze lekker grazen. Mooi om naar te kijken al die verschillende kleuren.
Aan het eind van de wandeling wandel ik langs het natuurproject Landart van Dick Verberne. Het zijn boomstammen die op een speciale wijze in het veld zijn geplaatst zodat je in hoogte verschillende rechte lijnen krijgt.
Met nog een vogel-uitkijkpunt ben ik bijna op het eind. Het vogel-uitkijkpunt brengt mij niets leuks (ik zelfs helemaal geen vogels) en ik wandel dan ook door naar de vlindertuin die nu niet meer mooi is. Deze wil ik een keer bezoeken als het seizoen juist is. Dan hoop ik ook dat de Knuppelbrug weer begaanbaar is want wandelen over de velden via vlonders is toch wel heel mooi. Ook wil ik dan de rolstoelvriendelijke uitkijktoren bezoeken. Ik weet dat hij er is maar ik heb hem in deze route niet gezien.
Nationaal Park De Groote Peel, het heeft geen monumenten, speciale bezienswaardigheden, historische gebouwen maar de natuur is rijk en dat is een rijkdom.
Heerlijk 12 kilometer gewandeld door deze mooie omgeving voor mij toch redelijk dicht bij huis.
Wil je meer lezen over de door mij bewandelde Trage Tochten, klik dan hier.
Deze wandeling kun je terug vinden op de website van wandelzoekpagina.
Was een mooie wandeling waarin ik veel foto’s heb gemaakt daarom hieronder nog meer foto’s.
