Het Grenslandpad ofwel de LAW-11 gaat van Sluis in de provincie Zeeland naar Thorn in Limburg. De route is 372 kilometer lang als je de bordjes exact volgt. Nu weet ik uit ervaring dat ik er altijd wat aan vast plak dus die 372 kilometer neem ik met een korreltje zout net als de afstand van de etappe welke volgens de boeken 17.5 kilometer is.
De naam van de route laat niets te wensen over, je wandelt langs en soms over de grens met België. Omdat je aan de rand van het land wandelt is het openbaar vervoer niet altijd ideaal, goed uitzoeken en puzzelen is dan ook noodzakelijk, daar kwam ik zelf aan het eind van mijn wandeling ook achter.
Tijdens de gehele route verandert het landschap regelmatig maar ook de stijl van bijvoorbeeld de woningen. Dat heeft met de omgeving te maken maar ook met het land waar je loopt. Ook zie je de verschillen terug in de stroomvoorzieningen, straatnaambordjes en de bankjes langs de route. Ben je aan de wandel, kijk dan maar eens goed of je ziet wat ik bedoel.
Vanuit mijn woonplaats Venlo vertrek ik met de trein en aansluitend de bus naar Stramproy. De bushalte ligt bijna aan de route ik kan dus direct starten.
Stramproy is voor de wat ouderen onder ons misschien wel bekend van Mary Servaes ofwel zangeres Zonder Naam. Voor de jongeren onder ons, ze noemde zich echt “de zangeres Zonder Naam” met als bekendste liedje “Mexico” (even op YouTube opzoeken en dan zeg je “oh ja, dat ken ik wel”).
In Stramproy start je aan de rand van het dorp, je verlaat dan ook al snel de bebouwde kom om over verharde wegen naar België te wandelen. Ik wandel langs een wit kapelletje wat je in Thorn nog veel vaker tegenkomt en zie de markeerbordjes van de Langeafstandswandeling GrensPark Kempen~Broek welke ik met mijn 2 wandelmaatjes aan het wandelen ben.
Langs de pony’s met hun veulens en de vele lente bloeiers kom ik in mijn wandelritme als ik twee andere wandelaars tegenkom. De dames hebben het druk met kletsen als ik ze wil passeren. Één van de twee dames spreekt me aan en vraagt waar de reis naartoe gaat.
Ik ben zoals bekend altijd in voor een praatje en vertel dat ik het Grenslandpad bewandel.
Deze dames zijn dat ook aan het doen dus we kletsen over onze gemene deler, dit wandelpad.
Ze vertellen (of eigenlijk 1 dame verteld) dat ze de dag ervoor ook al hebben gewandeld maar dat het vandaag wel heel erg warm is. Ik kan de warmte alleen maar beamen maar ik vind het heerlijk, daar geniet ik zo van. Al wandelend kletsen we verder als ik besluit om te stoppen voor enkele Wandelpin foto’s want dat is toch ook wel een beetje mijn doel tijdens mijn wandeling.
Ik ga natuurlijk niet stoppen voor ik ze mijn speciale “hallo ik kom je tegen en wat vind ik dat gezellig Wandelpin” heb gegeven. De dames zijn blij verrast en wandelen verder terwijl ik mijn Wandelpins op de foto vastleg.
Onderweg in België zie ik regelmatig borden met informatie over het natuurgebied en wandel ik langs de Kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes die ter vervanging is gekomen van een kruis welke er al stond vanaf het eind van de 18e eeuw. Deze kapel is al meer dan 100 jaar oud en is nu beschermd. In de natuur geniet ik van de watertjes, de stilte maar ook van de kwakende kikkers die ik natuurlijk nooit op beeld krijg vastgelegd.
Ik poseer met een grote glimlach bij Grenslandpalen en doe even kinds door te blazen tegen een uitgebloeide paardenbloem. Bij Neeritter zie ik de borden van RivierPark Maasvallei en een groot insectenhotel
Het was een warme dag maar de weermannen hadden ook voorspeld dat het stormachtig en guur zou worden aan het eind van de dag. Ik voel op de open vlaktes aan het eind van mijn wandeling, bijna in Thorn het weer veranderen. Als ik Thorn inloop valt het wel mee. Ik neem plaats op het terras voor een drankje en kijk hoe laat ik de bus terug kan nemen naar Roermond waar ik dan de trein weer kan nemen.
Wachten, niet mijn sterkste kant
En daar gaat het mis. Er komt elk uur een bus……en dan, dan valt hij elk half uur uit. Na 1,5 uur wachten komt er een bus langs die er dan niet hoort te rijden maar die neemt mij gelukkig mee naar Weert waar ik de trein naar Roermond kan pakken. Uiteindelijk ben ik 3 uur later thuis dan gedacht. Als ik op de fiets stap valt het met bakken uit de hemel en is het beloofde slechtweer een feit. Gelukkig ben ik bijna thuis en kan ik me daar opkleden.
Toch weer apart hoe zo’n fijne lekkere wandeldag zo kan omslaan. Oja, ik had natuurlijk ook nog een ijsje van Clevers, yoghurt softijs, het lekkerste wat er is.
Weetjes op een rij
Wandelperiode
Ik wandelde deze wandeling in mei
Info over de route
Kijk op de website van Wandelnet als ook jij interesse hebt in het Grenslandpad
Een Wandelpin
Wil jij als herinnering aan je wandeling een Wandelpin van de LAW11 | Grenslandpad, klik kan hier.
Andere wandelingen
Als je meer wilt lezen over onze wandelingen, kijk dan op onze overzichtspagina
