Wandelpin Blog

Camino Krk | van Brzac naar Porat

Op de kaart van de Camino Krk zag ik dat als ik van Brzac naar Porat zou lopen ik ca. 16 kilometer zou wandelen. Dat leek mij een mooie afstand met de warmte die er toch al was en om niet de hele dag weg te zijn. Vanwege de warmte stond de wekker vroeg en starten ik in Brzac al om 7:30 uur met mijn wandeling. De wandeling sluit niet aan aan de vorige wandeling maar voor nu vind ik dat prima.

Brzac

Het dorpje Brzac is klein, zo klein en smal dat auto’s er amper kunnen rijden. De wandeling start voor mij via een geasfalteerde weg met weer de opvallende stenen “randen”. Ik wandel daarna steeds verder de natuur in. Onderweg valt het mij op dat er veel kleurrijke bloemen langs de weg staan. Ook nu probeer ik een vlinder en een salamander te fotograferen. Helaas, weinig succes, dan maar het hekwerk met mozaïeken er in fotograferen, die vliegen, fladderen of rennen tenminste niet weg.

Heen en weertje

Op de GPS had ik gezien dat er een heen en weertje in zat. Op zich vind ik heen en weertjes niet erg als er echt iets speciaals te zien is of voor een stempelplaats maar ik had gezien dat daar niet zo was. Wat het wel was was een flinke stijging als ik terug zou lopen want het begon met een afdaling. Ik ben wel een stukje omlaag gelopen, heb naar de zee gekeken toen besloten terug te lopen naar het punt waar het heen en weertje begon, daar stond de markering dus daar pakte ik de route verder weer op.

Vliegend hert

Vanaf dat punt loop ik echt in de bossen en ik hoor en zie ik alles. Ik moet soms echt aan de kant en merk dat ik verbaasd om me heen kijk. Als ik de dekking zoek weet ik nog niet wat ik zie vliegen maar groot is het wel. Wat ik ook zie is dat het redelijk ongecontroleerd vliegt. Ik wandel langzaam verder, wijk af en toe wat uit en zie ineens wat het is, het zijn vliegende herten.

Een wandeling ooit van Natuurmonumenten had mij geleerd dat deze kevers voornamelijk bij zonsondergang vliegen en dat ze weinig vliegkunsten hebben. Ook weet ik dat ze in Nederland beschermt zijn dus ik was positief verbaasd dat ik deze kevers zomaar “in het wild” tegen kwam.
Op dit stukje van mijn wandeling heb ik de tijd genomen, gekeken, geluisterd en gefotografeerd, wat een mooie ervaring. Als ik dit hier nu zo schrijf krijg ik er nog een glimlach van op mijn gezicht voel ik.

Church of St Chrysogonus in Milohnići

Maar hup verder onderweg naar mijn eerste stempelplek op de Camino Krk van die dag. Ik wandel naar de church of St Chrysogonus in Milohnići.  Deze rond-ogende kerk ligt in het dichte bos en “is er ineens”. Ik had tijdens het wandelen ook niet in de gaten dat ik er was. Onderweg zag ik “iets”, ik pakte mijn fotocamera en op dat moment bedacht ik mij dat dit de kerk was waar ik naartoe aan het wandelen was. Deze kerk is gebouwd in de 12e eeuw in een Romaanse stijl. Het bestaat uit 4 cirkels waarvan 3 dezelfde maat hebben en 1 groter is. Je mag deze kerk betreden en dat doe ik dan ook graag. Binnen kijk ik even rond voor ik buiten het stempelkastje zoek voor mijn stempel.

Markering

Na deze kerk kom ik steeds vaker Camino Krk markeringen tegen die geverfd zijn op de stenen. Tussendoor zie ik soms de zee waar ik naartoe onderweg ben. Bij de zee neem ik een korte pauze. Ik heb het idee dat de mensen me vreemd aankijken, zij lopen in zwemkleding en ik zweet even uit met een rood hoofd maar met veel meer kleding aan.

Na de zee weer terug de bossen in onderweg naar het kruis van Fumak. Het kruis ligt niet direct aan het pad, hiervoor moet je even van het pad afwijken omdat je er niet langs kunt lopen. Om dit te zien moet je dus een heen en weertje lopen maar dat heb ik er graag voor over.

Hoe spreek je Krk uit

Als ik bij de plek ben waar ik door het poortje moet naar het kruis zijn er 2 ouderen mensen op een bankje aan het uitrusten. Ze spreken me aan en vragen me of ik er even gezellig bij ze wil komen zitten.

Ach waarom niet, tijd genoeg. Zij schuiven wat op en ik neem plaats op de bank. Ze willen weten waarom ik daar loop met een rugzak. Ik vertel hen dat ik de Camino Krk loop. Zij vertellen in 5 minuten ook voor een half uur.

Ze vertellen dat ze al meer dan 50 jaar een deel van een jaar in Duitsland wonen. Ze spreken dan ook geweldig Duits. Ook leren ze mij hoe ik de naam Krk moet uitspreken (kan het nu al niet meer) en vragen ze mij om goed op mezelf te passen met deze warmte.
Ik vertel hen dat ik bijna op mijn eindpunt ben en dan weer terug ga naar mijn caravan om te niksen en lekker te zwemmen. 

We nemen afscheid, dit was weer een ontmoeting zoals ik ze graag beleef. Ik wandel hierna verder naar het kruis. Dit houten kruis is één van de grootste van Europa en bestaat pas sinds 1999. Het is gemaakt door een Kroatische meneer die op veel plekken in de wereld heeft gewoond en dit als “project” heeft gedaan voor de volgende generaties.
Het project duurde 10 jaar. Vanaf 1999 is er jaarlijks op 14 september een gedenkmis op die plek.

Porat

Na mijn bezoek aan het kruis is het nog een klein stukje naar Porat waar ik ook een stempel kan halen in de kerk van Porat. Onderweg bel ik mijn man zodat hij weet waar hij mij kan ophalen.
Als ik in Porat kom ga ik op zoek naar de kerk. Omdat mijn man er bijna is wil ik niet te veel zoeken en besluit om het aan een local te vragen.

Mooie ontmoeting

Al zoekende naar de kerk hoorde ik een stel Kroatisch spreken, op mijn vraag of ze uit Porat kwamen reageerde ze positief. Met de map erbij vraag ik aan hen waar de kerk is.
Meneer spreekt geen woord Engels en mevrouw juist heel erg goed maar als ik de kaart laat zien weet meneer precies wat ik zoek. Ze willen het mij uitleggen maar meneer vind dat ze gewoon even moeten meelopen.

Al kletsend met mevrouw (die alles vertaald voor meneer) hoor ik dat meneer zelf ook graag de Camino Krk wil lopen en hij het wel heel speciaal vind dat ik juist hen aanspreek. Hij wil van alles weten, waar ik overnacht, waar de stempelplaatsen zijn en wat mij beweegt om dit te doen.

Bij de kerk laat ik ze de stempelplaats zien en meneer wil graag mijn stempel zetten.
Ik voel dat ik me happy voel met deze ontmoeting en geef meneer mijn Camino hanger en pin om aan zijn rugzak te maken.

Hij is er geëmotioneerd van en bedankt me wel 10 keer. Ik hoop alleen maar dat hij zijn droom achterna jaagt net als ik dat doe.

Er zal wel op mijn voorhoofd staan dat ik van fijne ontmoetingen houd want ook dit voelde speciaal. 

Als onze wegen ons scheiden heb ik een grote glimlach en weet ik zeker dat ik deze Camino ooit compleet ga bewandelen. 

Porat

In Porat staat mijn man te wachten, we kopen wat te drinken en een ijsje en rijden terug “naar huis” zoals ik onze caravan graag noem want op vakantie is het een echt THUIS.

Weetjes op een rij

Wandelperiode
Ik wandelde deze wandeling in juni

Onze foto’s
We fotograferen met onze telefoon, systeemcamera of compact camera. Wij bewerken onze foto’s niet met een kleur of een filter, alle kleuren die je ziet zijn kleuren die wij zo hebben waargenomen.

Een Wandelpin
Wil jij als herinnering aan je wandeling over een Camino wandeling ook een Wandelpin, kijk dan even hier

Andere wandelingen
Als je meer wilt lezen over onze wandelingen, kijk dan op onze overzichtspagina

LEUKE ACTIE! Wil jij ook mee met een een Wandelreis van Vita Walking gebruik dan de code WANDELPIN. Je ontvangt 25 euro korting.

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Email
Print