Wandelpin Blog

Trage Tocht Plasmolen-Mook

De omgeving van Plasmolen is me niet onbekend. Je wandelt er met het Pieterpad maar ook met de Walk of Wisdom en tijdens andere wandelingen (zoals de oude Bondswandelweg) ben ik ook al eens in Plasmolen geweest.

Ik parkeer de auto op het horecaplein in Plasmolen, het is maandag, mooi weer en bijna leeg op de parkeerplaats. Als ik volgens de route het natuurgebied in wil lopen zie ik dat het is afgesloten, keuze, ga ik terug naar de auto, zoek ik iets anders of loop ik door en dus een beetje anders.

Mijn besluit staat vast, ik loop een beetje anders om een stukje verder weer op het pad te komen. Omdat ik anders start wandel ik eerst langs de drukke Rijksweg. Prima, kan ik er even inkomen.

Na ongeveer 2 kilometer kom ik op het juiste pad terecht. De wandeling gaat naar de uiterwaarden van de maas. Heerlijk in mijn korte broek, de volle zon genieten van het water wat ik hoor maar ook ruik. Eerst zie ik een plas in het landschap. Daar ga ik even wat spelen met de camera, zoals elke wandeling wil ik zelf ook op de foto en dat is dan elke keer weer een beetje stoeien met de stand hoe hij staat en waar ik ga staan.

Bij het klaphek staat netjes dat er grote grazers zijn en dat je afstand moet houden. Nou dat doe ik maar wat graag want mijn ervaring met de trage tocht in Swolgen was enerverend genoeg om er nu nog véél voorzichtiger mee te zijn.

Van afstand zie ik 3 runderen liggen. Ze liggen te zonnen, dat doen ze goed (de foto is flink ingezoomd). Mijn afstand is wel 75 meter. Ik zie dat er ook een kalf bij ligt dus ze zullen extra oplettend zijn.

Ik wandel naar de maas, de stilte, het klotsende water, de bloemen, de lucht en de bomen. Het is heerlijk en ook hier maak ik enkele foto’s van mijn aanwezigheid. Met een boog, dicht langs de afrastering loop ik verder. Er staat 1 rund op, kijkt me aan maar laat mij op gepaste afstand doorlopen. Het is warm, denk dat ze geen zin heeft om veel te bewegen.

Al kriskrassend wandel ik door het hoge gras, geen duidelijk pad te zien maar er is wel heel veel groen. Nog even langs een grote vijver met de bekende watervogels.
Ik wandel weer een kort stuk over de weg, hier staan heggen langs de weg. Zo apart, heel veel groene struiken en af en toe is er 1 struik die helemaal vol zit met spinnen webben. Dan weer een heleboel niet en dan ineens weer een struik die helemaal vol ermee zit.

Stukje verder geeft de route aan dat ik terug het weiland in kan om te wandelen. Idee is leuk maar er staan wel 20 grote grazers bij het hek. Ik besluit nadat ik het op route.nl heb nagekeken een stukje verder over de weg te lopen en dan bij het veer het weiland in te gaan om onverhard te wandelen. Bij het veerpont eerst een korte pauze en dan ga ik het weiland in. Ik kom langs schapen. Deze staan in een andere wei dus geen probleem. Heerlijk, de weg rechts, de maas links en ik er tussen in. Ik geniet van de langsvarende schepen en dan achter een heuveltje staat weer een kudde grote grazers. Prima, ik houd graag afstand. Er lopen meerdere kalveren bij en enkele trotse en zorgzame mamma’s besluiten dat ze mij niet zo onschuldig vinden.

In licht draf komen ze naar me toe. Op ca. 25 meter afstand houden ze in. Ik loop ondertussen al met stevige pas naar het hek want daar is een klaphek en dus een doorgang. Ze blazen wat, kijken me aan, gaan voor de jonge kalfjes staan maar ze blijven gelukkig wel stil staan.

Als ik het hek bereik voel ik me opgelucht. Ondanks dat er onderweg nog meerdere mogelijkheden zijn om terug het weiland in te gaan blijf ik veilig op de verharde weg lopen.
Ik heb de uitdaging voor deze dag er wel op zitten.

Ik kijk naar de grote kerk die aan de andere kant van de maas ligt. Bij Mook steek ik de Rijksweg over om verder te wandelen naar de Mookerheide. De app van Route.nl laat mij zien dat ik daar een flink stuk ga stijgen. Het landschap is totaal veranderd, van het water van de maas naar de droogte van de heidevlaktes.

Het is inderdaad 2 keer een flinke klim maar de uitzichten zijn daarna geweldig. Ik zie nog een stukje met enkele routewijzers van de Walk of Wisdom. Ondanks de droogte van de heide is er ook veel groen, vooral op de Sint-Jansberg. Op een hek neem ik een korte pauze. Hier kijk ik naar een dode boomstronk met wel héél veel mieren, die hebben het druk, ik laat ze met rust.

Na een flinke klim op de Sint-Jansberg wandel ik terug naar Plasmolen, naar het plein waar de auto staat geparkeerd. Ik doe mijn wandelschoenen uit, mijn slippers aan en loop naar IJssalon Clevers want ik vind dat ik dat best heb verdiend.

Een wandeling van ruim 14 kilometer met de nodige obstakels, ook die horen erbij, dat houdt het spannend.

Nederland wat ben je mooi. 
Wil jij deze wandeling ook bewandelen. Je kunt de wandeling  hier downloaden.





Deel dit bericht:

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Email
Print