We hadden een nazomer om door een ringetje te halen. Op papier was het al herfst maar het voelde als een zomervakantie in Slenaken. We hadden geboekt op Camping “Welkom” in Slenaken en Welkom voelde we ons. We gingen voor het eerst met onze 2 dames naar de camping wat voor ons alle vier wel even wennen was. Voor ons omdat we minder vrijheid hadden (honden mogen niet overal naartoe) en voor hen omdat ze minder vrijheid hadden. Ze hadden onze volledige aandacht maar zaten wel een groot deel van de dag aan de riem. Als eerste wandelde we van Slenaken naar Hoogcruts
Na een lekker ontbijt en een kopje koffie gingen we met zijn vieren aan de wandel. In de informatiegids van de camping stonden 2 routes welke je vanaf de camping kan wandelen. Deze zijn (in samenspraak) gemaakt door de website Wandelgids Zuid Limburg, voordeel is dat we de route niet uit een boekje hoeven te lezen maar ik hem ook met GPS op mijn telefoon kan zetten.
Het startpunt is de camping welke we dan ook meteen aflopen. Het is direct omhoog en naar beneden lopen en de honden vinden het heerlijk. Ze snuffelen wat af en kijken ons regelmatig aan als ik “weer eens” pauze houdt om een foto te maken. Ze lijken dan te zeggen “gaan we nog verder, het duurt wel lang zo”. We passeren verschillende overstapjes, wandelen door het Branderbos wat ons mooie doorkijkjes geeft maar ons ook laat verdwalen door de weilanden. Niet echt verdwalen maar we moeten wel goed kijken en zoeken waar de paden zijn en hoe de GPS ons wil laten lopen.
We zien onze buren van de camping het eerste deel van de wandeling ook met enige regelmaat wandelen. Ze wandelen dezelfde route en zij zoeken flink met de routebeschrijving, zij gebruiken de papierenversie. Als wij een klim omhoog hebben verliezen we ze uit het oog, we zien even later dat ze plaats hebben genomen op een bankje, ook lekker.
In Slenaken strijken we neer op een terrasje waar we koffiedrinken. We besluiten om nog niet te lunchen want volgens de kaart is er op twee-derde van de etappe ook nog horeca, mooie manier om voldoende pauzes in te lassen.
Na de koffie wandelen we een hele tijd langs de Gulp wat één van onze dames wel heel leuk vindt. Dat is een echte waterrat en als je even niet oplet ligt ze zo in het water en het liefst op haar buik om er even doorheen te rollen. Wandelen en water zijn 2 elementen die mij altijd een gevoel van rust geven, het is zo lekker om langs de Gulp te wandelen ondanks onze druktemakers.
Op de kaart stond dat er nog een horecaplek zou zijn. Dat had ik beter moeten controleren want dat was er niet of wij hebben het niet kunnen vinden, dat kan ook. In ieder geval geen lunch op deze wandeling, volgende keer toch maar lunchen als we ergens een plekje hebben. Na een wandeling door Groote Bosch steken we nog een keer de Gulp over en dan lopen we het laatste stuk terug naar de camping. Het waren 10 mooie kilometers met weer heel leuke plekjes.
Toen ik deze blog aan het verwerken was en me afvroeg hoe de wandeling heet stuiten ik op de naam Hoogcruts. Ik had werkelijk geen idee en heb het daarom ook even opgezocht. Hoogcruts is een buurtschap bij het dorp Noorbeek en hoort bij de gemeente Gulpen-Wittem.
De wandeling gaat dus van Slenaken naar Hoogcruts en weer terug. Hoogcruts betekend letterlijk “het hoge kruis”. Had ik dit vooraf opgezocht had ik gezocht naar het hoge kruis, wij hebben het niet gezien.
Wandelperiode
Ik wandelde hier in september
Onze foto’s
We fotograferen met onze telefoon, systeemcamera of compact camera. Wij bewerken onze belevingsfoto’s niet met een kleur of een filter, alle kleuren die je ziet zijn kleuren die wij zo hebben waargenomen
WE
Ik wandelde hier samen met mijn man en de honden waardoor mijn blog in de WE vorm is geschreven
De route
Deze kun je vinden op de pagina van Wandelgids Zuid Limburg
Andere wandelingen
Als je meer wilt lezen over onze wandelingen, kijk dan op onze overzichtspagina
