Onze eerste wandeling op Nationaal Park Hoge Kempen was in Terhills waar we ook het informatiecentrum bezochten en waar ik een wandelkaart van de Mechelse Heide meenam. De keuze was dan ook snel gemaakt, onze volgende wandeling gaat over de Mechelse Heide.
Deze keer iets beter voorbereid. We hebben in de caravan gekeken naar de routes en er ook een GPS van gezocht. De keuze is gevallen op de rode route en dan volg je een rood driehoekje. Hiermee wandel je over de heide, die dan nog niet in bloei staat en langs de voormalige zandgroeve.
De wandeling start bij “Poort Mechelse Heide” waar het druk is. Logisch want het is pinksterzondag en mooi weer. Vind het parkeren daar wel chaotisch en mensen zijn geïrriteerd omdat het erg rommelig is. Wij vinden al snel een parkeerplek en gaan aan de wandel waar we de drukte al snel achter ons laten.
We willen deze keer de bordjes goed volgen maar hebben de GPS ook achter de hand. Als je net als ons een kaart hebt zie je ook waar de bankjes en wandelwisselpunten zijn. Niet dat wij die nodig hebben maar het is wel heel duidelijk.
We wandelen over de heide die nu vooral grauw is maar waar ook hele mooie rode struiken tussenin staan die nu goed opvallen. Het wandelpad gaat over een zandpad en via trappen omhoog waardoor je soms mooie uitzichten over de heide hebt. Kan me voorstellen dat als de heide in bloei staat dit echt een prachtplaatje is.
Via de kleine klimmetjes komen we bij de voormalige zandgroeve. Je loopt tussen 2 wateren door waarvan er 1 niet meer wordt gebruikt als zandgroeve maar de andere waterpartij wordt de komende jaren nog wel gebruikt voor zandwerving. Hier wordt kwartszand via een pijp weggezogen naar de rand van de Mechelse Heide.
Om pauze te nemen bij de zandgroeve staat er een grappige hele hoge bank. Wij lopen weer verder als we hebben rondgekeken op het hoogste punt. Via een vlonderpad komen we langs de zandgroeve waar ik dan ook echt even in het zand wil wandelen. Mijn man blijft op het pad en dat is maar goed ook want in het zand had ik het rode driehoekje naar rechts gemist. Ik verlaat het water en ga verder met het volgen van de rode driehoekjes.
Via holle paden lopen we achter elkaar aan naar een stuk waar we weer langs elkaar kunnen wandelen als we op een punt komen waar we weer even kort uitzicht hebben op de zandgroeve. In dit deel wordt dus nog zand weggezogen maar wordt ook aan de natuur gewerkt.
De beheerders laten dat op 2 manieren zien, allereerst zien we een informatiebord waarop staat dat er aan de natuur wordt gewerkt en wat er groeit en bloeit waarna ik ook een duidelijk verbodsbord zie met de tekst dat daar de flora en fauna wordt beschermt.
Tijdens mijn wandelingen maak ik ook veel foto’s van de Wandelpins. Als ik gewoon zomaar ergens een foto aan het maken ben hoor ik geritsel. Nu hoor je dat wel vaker maar dit klonk anders, waarom weet ik niet maar ik kijk naar het geritsel en voel dat ik stil moet zijn. Francois komt naar me toe en we zien allebei een slang wegglijden terug de bescherming in. Een foto hebben we niet want het ging snel en ik stond stokstijf. Niet omdat ik bang ben maar omdat ik het echt heel speciaal vind.
In de wandelkaart staat dat het het leefgebied is van de gladde slang, ik ga er dan ook vanuit dat we de gladde slang hebben gezien.
Het laatste stuk lopen we door een groen bos waar we de zonnestralen tussen de bomen door kunnen zien. In dit stuk bos zijn ze ook aan het werk (vertelt het bord mij). Er worden bomen gekapt om andere bomen en planten ruimte te geven. Als we bijna aan het eind zijn zie ik op het pad een hert. Mijn man ziet me eerst voor rare aan, hij zegt, “nee joh dat is een hond”. Het hertje blijft mooi staan zodat wij kunnen kijken maar ook kunnen zeggen, “ja het is een hertje”. Ze loopt rustig het bos in waar ze naar ons gaat staan kijken. Als we weer een stap zetten rent ze met nog één keer omkijkend rustig van ons weg.
We weten dat we er bijna zijn als we dan ook gewoon nog fout lopen.
Ik kijk op de GPS en zie dat we rechts hadden gemoeten. We lopen een stukje terug als ik zie waarom we dat gemist hebben. Er staan 2 fietsen voor de markeerpaal, tjonge jonge, een klein stukje verder zijn gewoon fietsenstallingen, zo jammer.
Via het hoofdpad wat langs een hoge stenen schot loopt komen we terug bij onze auto.
Het was een fijne rustige wandeling in een mooi verzorgd natuurgebied met mooie hoogtepunten zoals de slang en het hertje
Wandelperiode
Ik wandelde hier in mei
Onze foto’s
We fotograferen met onze telefoon, systeemcamera of compact camera. Wij bewerken onze belevingsfoto’s niet met een kleur of een filter, alle kleuren die je ziet zijn kleuren die wij zo hebben waargenomen
WE
Ik was deze dag met mijn man op pad daarom is deze blog voor een deel in de WE vorm geschreven
Wandelpins
Tijdens onze wandelingen maken we veel foto’s van onze Wandelpins, kijk eens in onze webshop voor een leuke Wandelpin voor op jouw rugzak
Nog meer wandelingen in België
Wil jij weten waar ik nog meer wandelde in België, kijk dan hier
