Kroatie, my favorit. We zijn dit jaar in Rovinj op vakantie en wel op de camping Val Saline. De plaats Rovinj hebben we al verschillende keren bezocht maar we waren nog nooit in Park Zlatni rt geweest. Dan gingen we naar het oude stadscentrum en slenterde we met de kinderen langs de winkeltjes. Gingen we naar een vast eettentje voor een broodje (we noemde dat met de kinderen onze traditie) en dan liepen we naar de kerk bovenop de berg.
Dit jaar zijn we samen op vakantie, de kinderen hebben nog geen verlof of hun eigen plan getrokken waardoor wij besloten hebben voor het eerst na 30 jaar alleen op vakantie te gaan.
Daar waar het vorig jaar in juni heel heet was (ook volgens de lokale bevolking) is het nu heerlijk maar wel wat wisselvallig. Dan maak je andere keuzes. Geen strandweer dus aan de wandel.
Op Komoot hadden we bedacht wat we wilde zien en zo zijn we vertrokken. We parkeerde buiten het centrum voor 7€ voor een hele dag. Je kon ook per uur kiezen maar ja, ik weet niet hoe de dag verloopt dus een dagkaart.
We lopen vanaf de parkeerplek direct Park Zlatni Rt in en zien een huisje waarvan we uit het informatiebord opmaken dat het tot cultureel erfgoed behoort. Links zien we het gebouw en rechts zien we een boom waar ons oog direct op valt. Hij ziet er indrukwekkend uit hoewel als ik er dichter bij kom ik denk dat de boom zijn gezondste tijd heeft gehad.
We worden al snel “getrakteerd” op mooie doorkijkjes. Dit deel van Rovinj heet (vertaald) landschapspark de Gouden Kaap. Goud zien we niet maar pareltjes wel. Al binnen 1 kilometer komen we bij een klein, leuk barretje waar we koffie kunnen drinken. De prijs is laag en de koffie is heerlijk.
Koffie is voor mij een rode draad door de dag heen en ik sla een kans op een lekker kopje koffie dan ook niet over. Na de koffie wandelen we verder langs alle baaitjes waar men in alle rust kan zonnen. Het strand is zo lang dat je elkaar echt niet in de weg zit, hier heeft iedereen “zijn eigen rots”.
Na alle mooie inhammen om te zwemmen en te zonnen veranderd de omgeving. Van het bos gaan we naar de rotsen.
We kijken onze ogen uit en zien dat er geklommen wordt. Leuk om te zien maar ik zou het echt niet durven……De rotsen zijn niet extreem hoog maar wel heel erg recht.
Langzaam lopen we weer wat verder het bos in als we een hele baai met steenstapels tegen komen. Als wij er langs lopen staan ze niet helemaal n de zee maar ik kan me voorstellen dat als het water hoger staat ze natte voetjes krijgen.
Na deze steenstapels zien we direct een ander mooi plekje. Zomaar ineens staan er 4 zuilen waar je tussendoor de kustlijn ziet. Francois probeert een foto van mij te maken maar omdat ze zon scherp is wil dit niet helemaal lukken. Na nog 2 andere horeca plekken zien we een vervallen gebouw. Het ziet er uit als een oude badplaats want als we een klein stukje verder lopen zien we 2 bassins wat wij voor zwembaden aanzien. Vroeger zal het zeker een mooi plekje zijn geweest, nu is het vervallen en zien we veel graffiti en ondanks dat zien we weinig zwerfafval. Het wordt dus nog wel goed schoongehouden.
Als Komoot “zegt” dat we linksaf moeten om weer richting de auto te gaan lopen we tegen een leuke horecaplek aan. De plek luistert naar de naam GROTE. We waren van plan om in Rovinj te lunchen maar dit ziet er zo leuk uit met uitzicht op de zee dat we besluiten om hier wat te eten.
De weg terug is minder spannend dan het eerste deel. We zien onderweg veel vlinders die zich door ons niet echt laten fotograferen. De vlinders hebben allerlei kleuren maar de opvallendste is een gele met groene vlinder. Gelukkig besluit één vlinder even een pauze te nemen en te gaan zitten. Dit doet ze wel in schutkleuren waardoor ik pas bij de caravan zie dat de foto wel gelukt is maar dat je “haar” niet echt ziet.
Bij de auto besluiten we om nog even door te lopen naar Rovinj maar daarover in een andere blog meer….
Dit park wordt (in Kroatië) omschreven als één van de mooiste landschappen van westelijk Istrië. Het is een rustig park met hoge coniferen en cipressen, grasvelden met picknickplaatsen, zwem- en zon gelegenheden en aanlegsteigers voor je pleziervaart. Dit exotische stukje natuur is ontstaan toen ondernemer Georg Hütterott een stuk land aankocht in de Lone-baai, Montravo en Punta Corrente. Het gebied werd geleidelijk omgevormd tot een landschapspark met een niet alledaagse allure. Georg Hütterott begon met een groot deel te bebossen. Hierdoor kreeg het een natuurlijk uiterlijk met speciale planten en bomen. Deze planten en bomen nam hij van zijn reizen of werden hem cadeau gedaan. Je vindt hier onder andere de Libanonceder, Douglasspar, Japanse notenboom, eucalyptus en verschillende cactussen.
Na zijn overlijden in 1910 werd het onderhoud voortgezet en in 1948 kreeg het de status “beschermd zeldzaam natuurgebied” waarna het in 1961 een landschapspark werd wat het tot op de dag vandaag nog is.
Wandelperiode:
Ik liep hier in juni 2023
Onze foto’s:
Al onze foto’s zijn zelf gemaakt. We fotograferen met onze telefoon, systeemcamera of compact camera. Wij bewerken onze foto’s niet met een kleur of een filter, alle kleuren die je ziet zijn kleuren die wij zo hebben waargenomen.
Markering:
De route is niet gemarkeerd. Je kunt hem bewandelen via Komoot of gewoon zelf aan de wandel gaan en zien wat je tegenkomt, verdwalen zal niet lukken verwacht ik.
Downloaden:
Hier kun je de route zien op Komoot
Nog meer Kroatië
Meer lezen over mijn wandelingen in Kroatië, klik hier.
