Laat ik zeggen dat een wandeling begint met goed lezen. Ook al wandel ik op GPS, lezen is toch niet onverstandig. De wandeling gaat van station Veenendaal naar station Rhenen.
Nu blijkt Veenendaal meer dan 1 stations te hebben en wij starten bij het verkeerde station wat betekend dat we 3 kilometer extra lopen.
Na 3 kilometer hebben we de route te pakken, we gebruiken de routebeschrijving van de website Mooiste Routes en houden de GPS achter de hand. In de stad wandelen we door een stadspark maar al snel gaan we de Utrechtse Heuvelrug op. We starten in het gebied beheert door Staatsbosbeheer en wandelen door Boswachterij Amerongse Berg.
Als wij er wandelen is de natuur wakker aan het worden. De vroege “bloeiers” zijn al groen of laten hun blaadjes nog in de knop zien waar andere bomen nog helemaal kaal. Door de nog kale bomen kun je wel ver kijken en zo zien we ook een mooi wit huis op landgoed Prattenburg.
Na Prattenburg (hoe komen ze toch aan sommige namen) lopen we via verschillende paadjes en langs slagbomen naar Kwintelooijen waar we tegen een bordje “de Paasheuvel” aanlopen op landgoed Remmerstein.
Als ik dit zo aan het typen ben realiseer ik me dat we echt van landgoed naar landgoed zijn gelopen. Dat viel me met wandelen niet zo op maar nu wel.
Bij het bord de Paasheuvel zien we ook een hele grote steen met daarin gegraveerd de richtingen waar we heen kunnen lopen of kijken. In de ochtend vertrokken we met bewolking maar hoe verder de dag vordert (en onze wandeling ook) hoe blauwer het wordt.
Aan het eind van de Utrechtse Heuvelrug komen we langs en groot landhuis waar deze wandeling zijn naam aan dankt, we zien landhuis de Tangh en lopen dan ook op het gelijknamige landgoed. Hierna verlaten we de Utrechtse Heuvelrug en gaan we naar de uiterwaarde van de Nederrijn wat tevens de provinciegrens is. Wij wandelen in de provincie Utrecht maar de andere kant van de Nederrijn is de provincie Gelderland en als je naar het kaartje op Mooiste Routes kijkt zie je ook dat we echt in de “hoek” van Utrecht aan de wandel zijn omdat Rhenen ook vlak bij de grens met Gelderland ligt.
De wandeling heeft een slinger in de Uiterwaarde. Wij slaan deze voor vandaag over omdat we er al bijna 3 kilometer aan hebben vastgeplakt, we graag willen gaan lunchen en we ook een afspraak hebben in een B&B waar we ook niet véél te laat willen aankomen.
Lunchen doen we bij Moeke, een leuke plek aan het water met een leuke lunchkaart. Na de lunch gaan we verder, we kijken naar de kerk van Rhenen en lopen langs de Nederrijn naar een heel andere omgeving
Die omgeving staat centraal in de oorlogsperiode. De Grebbenberg, daar is veel gevochten en wordt in veel geschiedenis boeken vermeld. Langs het water horen we de vogels, zien we de schepen en zoeken we de trap die we op moeten om op de Grebbenberg te komen
De treden, ik heb ze niet geteld maar het waren er héél erg veel. Je stijgt door deze treden te nemen in koste tijd 29 meter en dat is zichtbaar als je boven bent. De trap is gemaakt van staal en wandelt makkelijk weg en er zijn telkens wat bredere tredes waar je zoals ik het altijd zeg “echt even een foto moet nemen” (eigenlijk zeg ik dan “wacht even, ik ga even stil staan”).
Slingerend door de bossen met telkens weer een ander uitzicht kom je bij een oude boswachterswoning wat nu ruïne is, toch gaan we een kijkje nemen omdat hij boven op een heuvel staat en ik altijd wel nieuwsgierig ben. Als ik verder loop zie ik dat het huis een hele leuke groen, rode deur heeft. Een klein stukje verder heb je een uitkijkpunt over Blauwe Kamer (hier wandelde ik al eens tijdens deze wandeling). We verlaten de heuvel via oude gerestaureerde loopgraven.
Eerst steken we een drukke weg over en dan zien we Militair ereveld Rhenen. Links zien we een groot monument met klok en rechts is het ereveld. Via het ereveld lopen we naar een gebouw met allemaal info over deze unieke plek. We kijken op ons gemak even rond en gaan dan aan de laatste meters beginnen.
Achter het ereveld gaan we de natuur terug in, lopen we via de Grebbelinie langs de Kazematten en een loopgraf waarna we het gebied verlaten en bij station Rhenen aankomen waar onze auto staat.
Wat een indrukwekkende wandeling met zo veel verschillen. Wij liepen met onze extra kilometers ruim 26 kilometer. Als je de route loopt zoals hij hoort met het stukje door de uiterwaarde is hij ongeveer 23,5 kilometer.
Deze wandeling staat ooit op de planning om samen met Judith van Vita Walking als Wandelchallenge wandeling te lopen. We hebben deze niet voor niets uitgezocht, iets meer dan 23 kilometer, ideaal voor de challenge
Weetjes op een rij
Deze wandeling kun je terug vinden op de website van De Mooiste Routes.nl
Wandelperiode
Ik liep hier in april
Onze foto’s
We fotograferen met onze telefoon, systeemcamera of compact camera. Wij bewerken onze foto’s niet met een kleur of een filter, alle kleuren die je ziet zijn kleuren die wij zo hebben waargenomen.
